Gazet van WPZ - 2024 - editie 1

 

Zoete inval bij Ahlam

 

Optimisme en gemeenschapszin zijn de twee woorden die Ahlam typeren. We maken kennis met een jongedame van 18 die is opgegroeid in Windmoleken, een wijk in Halle. Ze kijkt dankbaar terug op haar jeugd in de wijk en kijkt uit naar de ramadan, een maand waarin ze zich extra inzet voor anderen.

 

Ahlam

 

Hey Ahlam, wat doe je in je vrije tijd?
Ik lees heel graag. Ik ben een echte boekenwurm. Ik lees van alles: klassiekers, maar ook fantasy. De boeken van Harry Potter heb ik bijvoorbeeld allemaal gelezen. Ik ben niet moeilijk qua genre. Ik ben vooral beginnen lezen tijdens corona. Ik had toen veel tijd op te vullen (lacht). Tot voor kort was ik ook animator in de buurtwerking. Het buurthuis is voor mij en mijn broers heel belangrijk geweest in ons leven.

 

Op welke manier?
We zijn allemaal gestart als jongere en geëindigd als monitor. Ik ben 4 jaar monitor geweest. Dat heeft een heel groot deel van mijn leven bepaald. Ik heb veel bijgeleerd en heb vriendschappen opgebouwd. Door mijn studies moest ik stoppen als animator. Dat was een beetje pijnlijk, maar het buurthuis is en blijft mijn tweede thuis.

Ik blijf ook naar de meisjeswerking gaan. Eén keer per maand spreken we af in Sint-Rochus (wijk in Halle) om bij te kletsen en leuke activiteiten te doen. Het blijft dus nog een deel van mijn leven.

 

Heeft sociaal wonen een impact op jouw leven?
Niet echt. Ik heb wel al gehoord dat sommige mensen er neerbuigend over kunnen spreken, maar het is nooit een probleem geweest voor de mensen met wie ik omga. Als er mensen van buiten de wijk naar het buurthuis komen, zijn ze vaak enthousiast. Ze zeggen dan dat het heel gezellig is en familiaal. Ik ben superblij dat ik hier ben opgegroeid in Windmoleken, ik voel me echt niet minder dan iemand anders.

 

Je studeert politieke wetenschappen aan de VUB, vanwaar die keuze?
Mijn allereerste keuze was om vroedvrouw te gaan studeren, maar in het zesde middelbaar ben ik van gedachte veranderd. Op school heb ik vastgesteld dat er soms nog sprake was van discriminatie. Ik vind ook dat bepaalde etnische groepen op een betere manier in de media kunnen afgebeeld worden. Vandaar dus de verandering van studiekeuze. Ik wist niet goed wat ik van de richting zou vinden, maar het is echt super interessant. Ik heb nog geen vast idee van wat ik na de
studies ga doen. Ik leef van dag tot dag, ik zie wel wat de toekomst brengt. Of ik echt in de politiek stap is een heel andere vraag. Zolang ik iets bijdraag aan de maatschappij, is dat voldoende voor mij.

 

Over jouw bijdrage aan de maatschappij gesproken: binnenkort is het ramadan (=vastenperiode bij de moslimgemeenschap), doe jij dan iets specifieks voor anderen?
Absoluut. Ik doe veel vrijwilligerswerk. Vorig jaar heb ik me ingezet voor daklozen in Brussel en in Halle heb ik via het project ‘Leeshelden’ kinderen geholpen die wat moeite hebben met lezen. Sommige mensen begrijpen niet waarom ik zo’n dingen doe omdat het onbetaald is, maar voor mij gaat het om het helpen van mensen.

 

Waarom is de ramadan voor jou belangrijk?
Ik kijk altijd heel erg uit naar die maand, omdat het een periode is tijdens de welke je aan jezelf kan werken. Dat is zowel op fysiek, mentaal als spiritueel vlak. Het is een beetje te vergelijken met de vastenperiode bij het christendom waarbij je bepaalde gewoontes opgeeft. Het is mooi om te zien hoe de mensen hun best doen. Tijdens die maand is er ook een sterk gemeenschapsgevoel en zijn we dichter bij elkaar als gezin. In het dagelijks leven is iedereen altijd druk bezig. We eten niet altijd samen aan het einde van de dag. Tijdens de ramadan is dat wel zo.

 

Versieren jullie je woning tijdens die maand?
Er zijn veel mensen die dat doen, maar wij niet echt aangezien ons interieur al vrij Marokkaans is. Tijdens het Suikerfeest is er wel versiering. Wij maken thuis snoepzakjes voor de kinderen. Het Suikerfeest is echt een beloning omdat je een hele maand hebt gevast. Als ik thuiskom na een bezoek bij mijn tantes kom ik thuis met 50 zakken snoep. We geven elkaar ook kleine cadeautjes binnen het gezin. Met mijn nichten en neven doen we soms lootje trek, een beetje zoals “secret santa”. Ik ben heel last minute met mijn cadeaus, maar ik probeer wel te luisteren naar wat de mensen hebben gezegd tijdens de afgelopen maanden om tot goede cadeaus te komen.

 

Lees hier de volledige gazet (pdf)

 

Lees hier de vorige edities van de gazet (link)